เกณฑ์การซื้อสายไฟต่อพ่วง

สายต่อ ออกแบบมาเพื่อจ่ายไฟให้กับอุปกรณ์ไฟฟ้าที่อยู่ไกลจากเต้ารับ พวกเขามักจะขายในความยาวสำเร็จรูปตั้งแต่ 1 ถึง 150 ฟุต ทำจากลวดโลหะที่หุ้มด้วยฉนวน อาจมีระดับการกันน้ำและอุณหภูมิที่ 75 องศาเซลเซียส ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับประเภท ผู้ผลิตต้องตรวจสอบให้แน่ใจว่าสายไฟเหล่านี้ได้รับการอนุมัติจากห้องปฏิบัติการทดสอบอิสระ

เมื่อคุณซื้อสายไฟต่อพ่วง คุณต้องแน่ใจว่าสายไฟนั้นได้รับการจัดอันดับตามกำลังวัตต์หรือแอมป์ของอุปกรณ์ที่คุณต้องการใช้ หากคุณใช้อุปกรณ์ที่ต้องใช้สายไฟมากเกินกว่าที่สายไฟจะรองรับได้ อาจทำให้อุปกรณ์ร้อนเกินไป อาจทำให้สายไฟเสียหายได้ นอกจากนี้ยังอาจส่งผลให้เกิดการลัดวงจรระหว่างสายไฟ ทำให้เกิดอันตรายจากไฟฟ้าช็อตต่อผู้คนและสัตว์ที่อยู่ใกล้เคียง

เพื่อหลีกเลี่ยงความร้อนสูงเกินไป คุณควรเชื่อมต่ออุปกรณ์กับสายไฟต่อเมื่อการดึงพลังงานน้อยกว่าค่าสูงสุดที่สายไฟอนุญาต สายไฟต่อแบบมาตรฐานมีปลั๊กแบบง่ามที่ปลายด้านหนึ่งและเต้ารับที่อีกด้านหนึ่ง เพื่อป้องกันผู้ปฏิบัติงาน เต้ารับมีช่องเล็กสำหรับให้ไฟฟ้าไหลเข้า และช่องใหญ่สำหรับให้ไฟฟ้าออก

ความยาวของสายไฟต่อเป็นปัจจัยหลักในการกำหนดปริมาณพลังงานที่สามารถจ่ายได้ สายไฟที่ยาวขึ้นต้องใช้เส้นลวดที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางใหญ่กว่าเพื่อให้แรงดันไฟฟ้าเพียงพอกับอุปกรณ์ สายไฟที่สั้นกว่าจะมีเส้นลวดที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางเล็กกว่าและสามารถจ่ายกระแสไฟฟ้าได้มากกว่า การใช้สายไฟต่อผิดประเภทเป็นอันตรายและอาจส่งผลให้เกิดไฟไหม้ได้

ขนาดของสายต่อเป็นแบบมาตรฐานโดยระบบ American Wire Gauge (AWG) หมายเลข AWG ที่สูงขึ้นหมายถึงสายไฟที่ใหญ่ขึ้น ดังนั้น สายไฟต่อที่บางลงจึงเหมาะที่สุดสำหรับเครื่องใช้ไฟฟ้าขนาดเล็ก แต่สายที่หนากว่านั้นดีกว่าสำหรับการรับน้ำหนักที่หนักกว่า

สายพ่วงมาตรฐานประกอบด้วยสายโลหะที่หุ้มด้วยปลอกหุ้มฉนวน นอกจากนี้ยังมีปลั๊กแบบง่ามสำหรับเต้ารับที่ผนัง อย่างไรก็ตาม มีคุณสมบัติพิเศษที่สามารถพบได้ในสายไฟบางประเภท เช่น ปลั๊กที่มีไฟ กล่องต่อ หรือตัวขัดขวางวงจรที่มีความผิดปกติลงดิน

เมื่อเลือกสายไฟต่อ คุณควรพิจารณาด้วยว่าสายนั้นผลิตขึ้นเพื่อใช้ในร่มหรือกลางแจ้ง หากเป็นการใช้งานภายนอกอาคารต้องทำเครื่องหมายเพื่อระบุวัตถุประสงค์ สายต่อในอาคารโดยทั่วไปมีความทนทานน้อยกว่าและเปราะบางกว่า และไม่ได้มุ่งหมายให้ใช้กลางแจ้ง ในทำนองเดียวกัน สายไฟต่อภายนอกโดยทั่วไปจะทนทานและยาวกว่าสายไฟในอาคาร

การพิจารณาอีกประการหนึ่งคือมาตรวัดของสายไฟต่อ มาตรวัดเป็นพิกัดตัวเลขของเส้นผ่านศูนย์กลางลวดทองแดง ตัวอย่างเช่น สายต่อ 10 AWG จะหนาที่สุด ในขณะที่สาย 14 AWG จะบางที่สุด แต่ละมาตรวัดมีความสำคัญในตัวเอง เกจขนาดเล็กมีความจุน้อยกว่า และเกจขนาดใหญ่มีความจุสูงกว่า

สายไฟต่อพ่วงที่ดีที่สุดคือแบบสามขา ซึ่งช่วยลดความเสี่ยงที่จะเกิดไฟฟ้าช็อต ปลายตัวผู้มีสองใบมีดขนานกัน และปลายตัวเมียมีง่าม "กราวด์" หรือ "เป็นกลาง"